Беларусы, якія былі вымушаныя хутка з’язджаць з радзімы і не мелі часу развязаць юрыдычныя пытанні перад ад’ездам, часта праз некаторы час сутыкаюцца з сітуацыяй, калі вярнуцца немагчыма, а трэба прадаваць ці пераафармляць кватэры, выпісвацца, перапрапісвацца і гэтак далей. Як гэта зрабіць за мяжою? Ці ўва ўсіх сітуацыях можна перадаць прадстаўніцтва сваіх інтарэсаў паводле даверанасці? Дзе і як яе афармляць? Даведаліся, што кажа на гэты конт беларускае заканадаўства і як справа выглядае на практыцы.
Для развязання большасці юрыдычных пытанняў на адлегласці можна перадаваць права прадстаўляць свае інтарэсы іншаму чалавеку праз даверанасць.
Даверанасць, паводле арт. 186 Грамадзянскага кодэксу Беларусі, – гэта пісьмовае ўпаўнаважанне, якое выдаецца адной асобай іншай для прадстаўніцтва перад трэцімі асобамі.
Беларусы за мяжою з дапамогаю даверанасці могуць развязаць наступныя пытанні: продаж і набыццё нерухомасці, рэгістрацыя на пэўным адрасе, перарэгістрацыя, выпіска праз суд, вядзенне розных справаў, звязаных з бізнесам, банкаўскія пытанні, распараджэнне транспартавым сродкам, афармленне разжэнства, прадстаўленне інтарэсаў у судзе, нават атрыманне кампенсацыі паводле страхоўкі, аформленай для выезду за мяжу, ды інш.
У Грузіі для афармлення даверанасці трэба зрабіць наступныя крокі:
Апастыляваць даверанасць, зробленую ў Грузіі для Беларусі, не трэба. Грузія і Беларусь – удзельніцы Менскай канвенцыі 1993 года, якая прадугледжвае спрошчаны парадак легалізацыі дакументаў, таму ў яе межах не патрабуецца завярэнне дакументаў апастылем. Іншыя краіны-ўдзельніцы канвенцыі: Азербайджан, Туркменістан, Малдова, Расея, Арменія, Таджыкістан, Узбекістан, Украіна, Казахстан, Кыргызстан.
Прысутнасць даверанай асобы для складання даверанасці неабавязковая, чалавек можа быць у Беларусі ў гэты час. Аднак у дакуменце неабходна цалкам указаць ягоныя пашпартныя звесткі, гэтак жа, як і даверніка. Таксама трэба дакладна прапісаць дзеянні, якія вы давяраеце здзяйсняць ад вашага імя (генеральная даверанасць не заўсёды спрацоўвае, частыя выпадкі, калі просяць зрабіць асобную даверанасць і ў ёй прапісаць канкрэтную працэдуру), пазначыць дату і месца складання даверанасці, тэрмін яе дзеяння (арт. 187 ГК РБ).
Даволі проста аформіць даверанасць у Расеі. Дастаткова будзе пашпартных дадзеных даверніка і даверанай асобы. Асабістая прысутнасць даверанай асобы не абавязковая. Апастыляваць даверанасць, аформленую ў Расеі, не трэба – дастаткова будзе натарыяльнага завярэння. Не патрэбны пераклад, бо расейская мова мае статус дзяржаўнай у Беларусі.
Паводле арт.13 Канвенцыі аб прававой дапамозе і прававых зносінах па грамадзянскіх, сямейных і крымінальных справах, падпісанай 22 студзеня 1993 года (Менская канвенцыя, якую падпісалі ў тым ліку Беларусь і Расея), «дакументы, якія на тэрыторыі аднаго з бакоў дамовы вырабленыя ці засведчаныя ўстановай ці адмыслова ўпаўнаважанай на гэтай асобай у межах іх кампетэнцыі і па ўсталяванай форме і замацаваныя пячаткай, прымаюцца на тэрыторыях іншых бакоў дамовы без нейкага адмысловага пасведчання».
Гэта значыць, што дакументы, завераныя ва ўсталяваным парадку расейскім натарыусам, прымаюцца на тэрыторыі Беларусі, а дакументы, завераныя беларускім натарыусам, прымаюцца на тэрыторыі Расеі.
Амаль тое самае з афармленнем даверанасці ва Украіне, з той розніцай, што складзеная яна будзе на ўкраінскай мове, і для прадстаўлення ў Беларусі спатрэбіцца натарыяльна завераны пераклад. Апастыль не патрэбны.
У Польшчы зрабіць даверанасць можна наступным чынам:
Беларусь і Польшча – удзельніцы Гаагскай канвенцыі, падпісанай 5 кастрычніка 1961 года, якая адмяняе патрабаванне консульскай легалізацыі замежных афіцыйных дакументаў. Гэта значыць, што для выкарыстання ў Польшчы дакументу з Беларусі, дастаткова, каб на ім стаяў апастыль, атрыманы ў кампетэнтным беларускім органе. Тое ж працуе і ў адваротны бок: у Беларусі можна карыстацца даверанасцю з апастылем, прастаўленым у Польшчы. Іншая легалізацыя не патрабуецца.
Падобны алгарытм для складання даверанасці дзеіць і ў Літве: спачатку складаецца тэкст на літоўскай мове, потым трэба атрымаць натарыяльнае завярэнне і апастыль, перадаць у Беларусь і перакласці.
Паміж Беларуссю і Літвой у 1992 годзе было заключанае пагадненне аб прававой дапамозе, згодна з якім дакументы прымаюцца без апастылю. Аднак на практыцы як у Літве, так і ў Беларусі часта патрабуюць апастыль.
Калі ёсць магчымасць звярнуцца ў консульства Рэспублікі Беларусь, зрабіць даверанасць можна там. Дзеля гэтага трэба патэлефанаваць у амбасаду і запісацца. Гэтая паслуга платная, кошты трэба ўдакладняць.
Згодна з беларускім заканадаўствам, нельга праз даверанасць перадаваць свае бацькоўскія абавязкі, да якіх у Беларусі адносяць у тым ліку рэгістрацыю дзіцяці па пэўным адрасе і афармленне пашпарта няпоўнагадоваму.
Калі ў дзіцяці канчаецца тэрмін дзеяння пашпарта за мяжой і бацькі хочуць памяняць яго ў Беларусі, то нельга гэта зрабіць па даверанасці, напрыклад, на бабулю. Тут патрэбная толькі асабістая прысутнасць аднаго з бацькоў. Праз гэта ўзнікаюць праблемы з афармленнем беларускага пашпарта для дзяцей, народжаных за мяжою, бацькі якіх не могуць прыехаць у Беларусь. Консульствы Беларусі за мяжою не выдаюць першых пашпартоў нованароджаным, таксама пашпарт нельга зрабіць праз даверанасць у Беларусі.
Таксама нельга зарэгістраваць дзіця па беларускім адрасе праз даверанасць. У Дэпартаменце грамадзянства і міграцыі МУС Беларусі ў адказ на пытанне, чаму поўнагадовага можна зарэгістраваць праз даверанасць, а няпоўнагадовага нельга, адказваюць, што гэта прадугледжана артыкуламі 68, 73 Кодэксу аб шлюбе і сям’і Беларусі. У гэтых артыкулах гаворыцца, што толькі бацькі ёсць законнымі прадстаўнікамі сваіх дзяцей. Да бацькоўскіх абавязкаў Дэпартамент грамадзянства і міграцыі далучае ў тым ліку рэгістрацыю дзіцяці паводле месца жыхарства/пэўнага адрасу.
Акрамя таго, праз даверанасць нельга аформіць шлюб, скласці тастамент (арт. 1040 ГК РБ).
Ганна Ганчар belsat.eu