Роўна год таму, 17 жніўня 2020 года, адбылася гістарычная для Купалаўскага тэатру, і, здаецца, для ўсёй Беларусі, падзея: супрацоўнікі тэатру, якія асудзілі гвалт сілавых структураў, ужыты супраць мірных пратэстоўцаў, масава напісалі заявы на звальненне на знак салідарнасці са звольненым дырэктарам тэатру Паўлам Латушкам.
«Белсат» згадвае падзеі тых дзён і распавядае, што са звольненымі купалаўцамі цяпер.
Усё пачалося пасля таго, як працаўнікі тэатру імя Янкі Купалы запісалі відэазварот да ўладаў Беларусі, у якім заклікалі спыніць гвалт, які адбываўся ў першыя дні пасля прэзідэнцкіх выбараў. Яны сталі аднымі з першых, хто падтрымаў пратэстоўцаў.
Праз тры дні пасля таго, як экс-міністр культуры і дырэктар Купалаўскага тэатру Павел Латушка заступіўся за ўдзельнікаў пратэстаў і сваіх супрацоўнікаў, а таксама выказаў гонар за тое, што ён беларус, ён застаўся без працы. Адбылося гэта 17 жніўня 2020 года, пасля чаго ў той жа вечар каля Купалаўскага пачалі збірацца людзі на знак падтрымкі.
Тады на старонцы ў Facebook Купалаўскага тэатру напісалі, што з Латушкам датэрмінова разарвалі працоўную дамову паводле арт. 250 Працоўнага кодэксу («Разарванне працоўнай дамовы з кіраўніком арганізацыі на рашэнне ўласніка маёмасці ці ўпаўнаважанага ім органу»).
Таксама экс-дырэктар Купалаўскага тэатру расказаў, што рашэнне пра ягонае звальненне прымалася «зверху».
«Адзін з высокапастаўленых супрацоўнікаў Адміністрацыі прэзідэнта патэлефанаваў не мне непасрэдна, а маёй дачцэ, і сказаў, што ён не браў удзелу ў прыняцці гэтага рашэння і нават выступаў супраць яго. Так што я разумею, што рашэнне прымалася не прэм’ер-міністрам Беларусі, а вышэй», – распавёў Латушка.
Паводле Паўла Латушкі, ягонае звальненне таксама было звязанае з адмоваю зняць з будынку тэатру бел-чырвона-белы сцяг, вывешаны працаўнікамі.
У адказ на звальненне дырэктара больш за 50 супрацоўнікаў тэатру напісалі заявы аб звальненні на знак салідарнасці з патрабаваннем вярнуць Паўла Латушку на пасаду і настаялі на сустрэчы з міністрам культуры Юрыем Бондарам.
Таксама купалаўцы запісалі чарговы зварот пра ціск з боку ўладаў і сказалі, што будуць адстойваць кожнага працаўніка тэатру.
Перад прыездам міністра культуры 18 жніўня каля Купалаўскага выступіла прадстаўніца аб’яднанага штабу Марыя Калеснікава са словамі падтрымкі звольненаму дырэктару тэатру Паўлу Латушку і акторам тэатру.
«Творчасць павінна быць свабоднай, і людзі маюць права агучваць праблемы ў грамадстве праз мастацтва, таму вы не павінны баяцца», – сказала Калеснікава.
Калі Юрый Бондар прыехаў у тэатр, на вуліцы яго сустрэлі воклічамі «Ганьба!». Ён адмовіўся адказваць на пытанні, але захацеў абмеркаваць наступны сезон. Таксама міністр заявіў, што Павел Латушка звольнены законна, а ў тэатр будзе прызначаны новы кіраўнік.
Купалаўцы скандавалі міністру «Сыходзь!» і «Ганьба!». У выніку акторы далі міністэрству содні на тое, каб аднавілі на пасадзе Латушку і каб дзейны міністр падаў у адстаўку. Напрыканцы размовы купалаўцы заявілі, што наступнага тэатральнага сезону не будзе, і паклалі перад міністрам заявы аб звальненні.
На наступны дзень пасля прыезду міністра супрацоўнікаў тэатру не пусцілі на працу: сказалі, што тэатр закрыты на санітарную апрацоўку з-за каронавіруса, але пры гэтым у будынку былі супрацоўнікі праваахоўных органаў. Тых, каму ўсё ж удалося трапіць усярэдзіну, да грымёрак праводзілі сілавікі.
Тады на знак салідарнасці з Купалаўскім тэатрам выказаліся і іншыя беларускія тэатры, як незалежныя, так і дзяржаўныя.
У выніку з Купалаўскага тэатру звольнілася каля 80 чалавек.
Пасля гэтага на звольненых супрацоўнікаў абурыліся на дзяржаўным тэлебачанні: паказалі сюжэт, у якім актораў назвалі дармаедамі, алкаголікамі і наркаманамі, якія «знішчылі» будынак, адрамантаваны на бюджэтныя сродкі. Таксама пра купалаўцаў негатыўна выказваўся і Лукашэнка.
Самі купалаўцы пасля звальнення казалі, што не пашкадавалі аб такім рашэнні, бо не змаглі б працаваць пад прыгнётам і не маглі паступіць па-іншаму. Так, актор Раман Падаляка, які адпрацаваў у тэатры 19 гадоў, казаў:
«Мы страцілі свой дом, магчымасць працаваць, ставіць спектаклі ды самарэалізоўвацца. Мы страцілі вялікую частку культуры, і многія, можа, нават не ўсведамляюць маштабу катастрофы, але ў гэтым выпадку нельга было пайсці на кампраміс з сумленнем. Мы шмат страцілі, але засталіся чыстыя перад сабой».
Восенню 2020 года Купалаўскі тэатр павінен быў адзначыць 100-гадовы юбілей адноўленымі «Тутэйшымі» ў інсцэнізацыі Мікалая Пінігіна. Але пасля таго, як амаль увесь калектыў вымушаны быў звольніцца праз сваю грамадзянскую пазіцыю, рэпетыцыі працягнуліся на незалежных пляцоўках.
Вольныя купалаўцы – гэтак цяпер называе сябе калектыў – працягнулі працу далей і перанеслі яе ў онлайн-фармат. Цяпер іх сцэнаю стала YouTube-платформа з 143 тысячамі падпісантаў, дзе яны ладзяць спектаклі, эксперыментуюць з фарматамі, робяць чыткі да гістарычных падзеяў і запісваюць актуальныя вершы беларускіх паэтаў.
Пасля сыходу трупы Купалаўскі тэатр некалькі разоў абвяшчаў конкурсны набор актораў сярод студэнтаў. Знайсці замену купалаўцам, якія звольніліся летась, аказалася не проста.
На наступны сезон у раскладзе тэатру значацца толькі чатыры спектаклі: «Паўлінка», «Вечар», «Жаніцьба» і «Чорная панна Нясвіжу». Згодна з раскладам вольных месцаў у зале, большая частка квіткоў, відаць, выкупленая ўладнымі прафсаюзамі.
Вольныя купалаўцы, якіх цяпер налічваецца каля 60 чалавек, таксама плануюць працаваць далей і адкрыць новы сезон гэтай восенню. Большая частка з іх дагэтуль застаецца ў Беларусі, бо як кажа адна з акторак: «Хочацца рабіць гэта дома. Быць побач з роднымі ў Беларусі». Аднак рэлакацыя часткі каманды не выключаецца.
АД belsat.eu