У нядзелю 23 ліпеня ў Іспаніі прайшлі пазачарговыя парламенцкія выбары, на якіх ніхто не перамог: ані правыя, ані левыя не здабылі 50 % мандатаў у ніжняй палаце, хоць правая Народная партыя істотна палепшыла свае вынікі.
Яўка склала 70,4 %. Пасля падліку 100 % галасоў з 350 месцаў у ніжняй палаце (Congreso) зоймуць:
У верхняй палаце (Senado) Народная партыя атрымала 120 месцаў з 208 (лёс якіх вызначалі гэтыя выбары), сацыялісты – 72, каталонска-баскская кааліцыя – 7, баскскія сепаратысты – 4. Агулам у верхняй палаце ёсць 265 месцаў, яшчэ 58 дэпутатаў прызначаюць аўтаномныя супольнасці, для бальшыні трэба мець 133 мандаты. Імаверна, сенат будуць кантраляваць правыя, тлумачыць «El País».
Выбары меліся адбыцца ў снежні, але прэм’ер Пэдра Санчэс раптоўна пастанавіў правесці выбары датэрмінова, у сезон адпачынкаў і ў спякотны месяц. Хоць ён, як і правыя, заявіў аб перамозе, ягоныя сацыялісты страцілі шмат мандатаў і рызыкуюць згубіць уладу.
Як адзначае «Reuters», іспанцы апынуліся ў палітычным тупіку, а лёс ураду можа вызначыць каталонская партыя, якая можа патрабаваць ад сацыялістаў саступак у справе незалежнасці Каталоніі – напрыклад, новага рэферэндуму. Іспанію зноў можа чакаць урад меншасці.
Хоць правыя і здабылі найбольш месцаў, іхны звяз з ультраправымі зробіць складанай здабычу дадатковых супольнікаў, неабходных для бальшыні. Але калі ў іх атрымаецца сфармаваць урад, гэта будзе першы раз з дыктатуры Франсіска Франка, калі ўльтраправыя апынуцца ва ўрадзе, адзначае «Deutsche Welle».
Так ці інакш, цягам найбліжэйшых тыдняў мае вызначыцца кіроўная кааліцыя, якая наўрад ці будзе стабільнай. Ды працэс можа зацягнуцца і ў скрайнім выпадку скончыцца новымі выбарамі.
Іспанія – канстытуцыйная манархія, якой фармальна кіруе кароль Фэліпэ VI. Але фактычна гэта парламенцкая дзяржава, дзе выканаўчую ўладу ўзначальвае лідар партыі, што перамагла на парламенцкіх выбарах.
Левы ўрад крытыкавалі ў тым ліку за эканамічныя праблемы, хоць на самой справе іспанская эканоміка трымаецца някепска на фоне іншых еўрапейскіх краінаў у 2023 годзе.
Алесь Наваборскі belsat.eu