У ваенным гарадку пад Мінскам жывуць дзед і ўнук. Падпалкоўнік авіяцыі ў адстаўцы, дзед узнагароджаны медалямі, жыве актыўна, удзельнічае ў грамадскім жыцці. Свята верыць у ідэалы савецкага мінулага, шчыра распавядае аб гэтым моладзі. Унук кінуў прафесію інжынера. Офісная праца не прыносіла яму ні заробка, ні задавальнення. Сёння ён спрабуе ажыццявіць мару – стварыць тэатр эратычнага танца. Дзядуля не гатовы мірыцца з памкненнямі ўнука і прыкладае ўсе намаганні, каб вярнуць яго да стабільнага і звычайнага жыцця. Канфлікт пакаленняў робіцца роздумам аб супярэчнасцях постсавецкай прасторы.

Ніхто не чакаў, што ноч і наступныя дні могуць ператварыцца ў гвалт з боку ўладаў.

Аднойчы Кацярыну Любаміраву папрасілі суправадзіць траўмаванага каня на мясакамбінат, дзе яна ўбачыла, што жывёла, як і людзі, можа плакаць.

Маладая беларуская мастачка едзе ў Польшчу ў госці да свайго сябра, сталага веку мастака Анджэя Струмілы. Гэтая вандроўка дае ёй магчымасць забыць пра гарадскі тлум, яму – пра самоту.

Невялікая габрэйская сям’я жыве ў старым драўляным доме ў цэнтры Гомля.

Беларускі відэаблогер і малады селянін Сямён, праваслаўны вернік, заўсёды меў філасофскія думкі пра жыццё, захапляўся матухнаю-прыродаю ды дзяліўся гэтым з усім светам. Ужо пяць гадоў ён з жонкаю і двума сынамі жыве ў вёсцы, гадуе авечкі. Здавалася б, радаснаму, гарманічнаму існаванню ў глушы нічога не можа перашкодзіць.

У гэты дзень невялікі сквер каля буйнога менскага заводу, як ніколі, напаўняецца людзьмі рознага веку. Яны – і юныя, і сталыя – пад высокімі каўнярамі хаваюцца ад непагадзі.