– Dzisiejszy występ to powrót do pięknej przeszłości i do jednego z najpiękniejszych tytułów w polskiej literaturze operowej – powiedziała w rozmowie z PAP Alicja Węgorzewska-Whiskerd, dyrektor Warszawskiej Opery Kameralnej.
Dodała, że „występowi towarzyszyło ogromne wzruszenie”.
– Przyjechać tu do Wilna, do teatru na Pohulance, do teatru Osterwy, do teatru, gdzie śpiewała Ordonka… bardzo sentymentalna ta podróż – powiedziała Węgorzewska-Whiskerd.
Szefowa Warszawskiej Opery Kameralnej przypomniała, że „Halka wileńska, wykonana po raz pierwszy w 1848 roku w Wilnie, była zupełnie innym dziełem, które potem zostało pokazane w Warszawie w tak zwanej wersji warszawskiej”.
– To “Halka” pełna przeżyć dramatycznych, bardzo uczuciowa, bardzo pastelowa na granicy dramatu muzycznego bez folklorystycznych akcentów (…), pokazuje natomiast ogromny talent Moniuszki do kreślenia dramatycznego charakteru postaci – mówi Węgorzewska-Whiskerd.
Marcin Łapczyński, dyrektor Instytutu Polskiego w Wilnie współorganizującego przedsięwzięcia, w rozmowie z PAP przypomniał, że „jest to już drugie wykonanie tego dzieła w Wilnie w ramach obchodów Roku Moniuszki”.
W grudniu 2018 roku wileńska „Halka” w wykonaniu Capelli Cracoviensis w Pałacu Wielkich Książąt Litewskich zainaugurowała obchody Roku Moniuszkowskiego na Litwie.
– W ciągu roku Instytut Polski w Wilnie we współpracy z polskimi i litewskimi instytucjami kultury zorganizował kilkanaście projektów poświęconych Moniuszce – od koncertów, poprzez warsztaty artystyczne dla dzieci, wycieczki śladami kompozytora, po konferencję naukową w Litewskiej Bibliotece Narodowej – podkreśla Łapczyński.
Na wileńskim skwerze „ożywiony został także jedyny pomnik Moniuszki na Litwie” – dodaje dyrektor. Teraz goście i mieszkańcy Wilna mogą tu posłuchać opowieści o kompozytorze po polsku, litewsku i angielsku.
– Dzięki obchodom urodzin Moniuszki na Litwie jego muzyka będzie obecna na stałe w repertuarach tutejszych sal koncertowych i teatralnych – podkreślił dyrektor Instytutu Polskiego.
Moniuszko w Wilnie spędził 18 lat. Tu poznał swoją żonę Aleksandrę Muellerównę, pracował i tworzył w kościele św. Janów jako organista, udzielał lekcji muzyki, był dyrygentem w Teatrze Wileńskim. W Wilnie skomponował wiele utworów, w tym ponad 300 pieśni, słynne cztery „Litanie Ostrobramskie”. Wydał „Śpiewniki domowe”. W Wilnie 16 lutego 1854 roku w gmachu ratusza odbyła się też teatralna premiera „Halki”.
pj/belsat.eu wg PAP
