«Калі ў абаранку ёсць дзірка, а ў дзірцы – яшчэ адная дзірка…»

Сяргей
Філімонаў
аўтар праграмы «Відзьмо-невідзьмо»

Што ў чым і дзе схаванае? Здаецца, фільм «Выцягнуць нажы» – гэта дэтэктыў у стылі Агаты Крысці. Яно так і ёсць. Але калі прыслухацца, то ў фільме шмат жартаў на тэмы, актуальныя ў Амерыцы сёння.

З аднаго боку, рэжысёр Раян Джонсан зняў самую сумную серыю «Зорных войнаў» (эпізод 8), з іншага – цікавую фантастыку «Пятля часу» з Брусам Ўілісам. Ад яго чакаць можна было чаго заўгодна. Нават палітычную сатыру, схаваную ў дэтэктыў.

Фота: Lionsgate

Станоўчая рэцэнзія

Скажаце, ці добра мець дзядулю мільянера? Магчыма. Аднак, дзядуля не вельмі разумны, калі аб’яўляе спадкаемцу, што той застанецца без грошай. Адразу зʼяўляюцца планы па дыскрэдытацыі патэнцыяльных нашчадкаў. А што, калі дзеда «замачыць» рукамі спадчынніцы? Як бы выпадкова? Бо забойца не можа нічога ўспадкаваць ад забітага паводле законаў ЗША.

Драпежныя сваякі, якія сабраліся адзначыць 85-гадовы юбілей знакамітага пісьменніка, гатовыя пусціцца ва ўсе цяжкія, каб хутчэй атрымаць жаданыя мільёны. А дзед бачыць, што яго нашчадкі прагнілі на корані, і лічыць за лепшае аддаць свае грошы юнай лацінаамерыканскай сядзелцы.

Рэжысёр Раян Джонсан. Фота: Lionsgate

У фільме ўсё здараецца цалкам паводле стандартных сюжэтаў Агаты Крысці. Дзед (Крыстафэр Пламэр) гіне ўжо ў пачатку фільма. Потым сюжэтны шкілет абрастае флэшбэкамі. Глядач заблытваецца канчаткова, і, паводле сцэнарыста, не ў стане выказаць здагадку, што на самой справе ўсё, што адбываецца, мае іншы сэнс, чым можа здацца. Расказваць, у каго са сваякоў якія прычыны для забойства, нельга. Гэта будзе спойлер. Але сказаць, што расследаваннем уяўнага самагубства займаецца прыватны дэтэктыў у выкананні Дэньела Крэйга (нешта сярэдняе паміж міс Марпл і Эркюль Пуаро), неабходна. Толькі незразумела, хто ж яго наняў? Ён сцвярджае, што атрымаў круглую суму ананімна праз пошту.

Кадр з фільма. Фота: Lionsgate

Адмоўная рэцэнзія

Але не так усё проста! Непрывабныя сваякі дзеда пісьменніка як бы дзеляцца на дзве ўмоўныя часткі. «Ліберальныя сняжынкі» вывучаюць патрабаванні фемінізму і ЛГБТ супольнасці, а «фашысцкія свінні» мастурбуюць у прыбіральні на выказванні прэзідэнта Трампа і нават гатовыя пастраляць «дакучлівых лацінасаў» наўпрост на вуліцы.

А вось нелегальныя імігранты шчаслівыя шмат працаваць. І нават не дзеля грошай, а на карысць грамадства. З любові да бліжняга свайго.

Падчас прэм’еры. Фота: Jerod Harris/Getty Images

З аднаго боку, разбэшчанасць цывілізацыяй, агідныя «свінні і сняжынкі», з другога – няшчасная імігрантка, якой грошы больш патрэбныя, чым усім астатнім. Менавіта гэтая гераіня выклікае ў рэжысёра і сцэнарыста спачуванне.

Калі глядзець фільм проста дзеля забавы (а гэта магчыма), то ўся гэтая сатыра не кідаецца ў вочы. Проста рызыкаваныя жарты, якія будуць рэзаць слых далёка не ўсім. Калі трохі задумацца над сэнсам, то, напэўна, у рэальным свеце няшмат знойдзецца багатых семʼяў, якія жывуць выключна ў чорна-белым свеце. Іншымі словамі, сюжэт надуманы, а сатыра ў ім пануе!

Прысуд: 7 з 10

Для ўсіх, хто захапляецца разблытваннем забойстваў прыватнымі дэтэктывамі ў стылі Агаты Крысці, «Выцягнуць нажы» – абавязковае відовішча. Не прапусціце. Аматарам аналізаваць або шукаць схаваны сэнс мараль фільма можа здацца абразлівай або прыкрай. Хоць само дзеянне не пакіне абыякавым. Нечаканыя павароты могуць захапіць.

Дэньел Крэйг. Фота: Lionsgate

«У гэтым абаранку ёсць дзірка, у якой схаваны другі абаранак з яшчэ адной дзіркай, але ў першым абаранку, калі праверыць, ніякай дзіркі няма» – прыкладна такім абсурдным чынам тлумачыць ход свайго расследавання герой Дэньела Крэйга. Мая ацэнка: 7 з 10.

Меркаванне аўтараў можа не супадаць з пазіцыяй рэдакцыі.

Больш матэрыялаў