У царкву Святых Пятра і Паўла на Нямізе сёння прыйшлі прадстаўнікі творчых колаў, а таксама жыхары сталіцы, для якіх асоба і творы Максіма Багдановіча і сёння маюць вялікае значэнне. Як і штогод у гэтай святыні прайшла памінальная паніхіда па выбітным беларускім паэце.
«Максім вельмі любіў Беларусь. З блізка і здалёку. Ён пакінуў нам такі самы запавет: жыць дзеля Беларусі», – зазначыў пісьменнік Барыс Пятровіч.
А да помніку Максіма Багдановіча, што каля тэатру оперы і балету, сёння прынеслі кветкі. Як і звычайна, тут гучалі творы, блізкія сэрцу кожнага беларуса, ды словы захаплення. Назвы і радкі з твораў беларускага класіка гучалі з вуснаў і старых, і маладых.
Роўна сто гадоў таму вельмі заўчасна, у самоце і на чужыне пайшоў з жыцця адзін са стваральнікаў беларускай літаратуры. Паэт, публіцыст, літаратурны крытык, перакладчык – гэта толькі некаторыя сферы выбітнай дзейнасці Максіма Багдановіча. Як сцвярджаюць знаўцы, спадчына вялікага беларуса ўвайшла ў залаты фонд нашай культуры. Мала хто ў Сінявокай не ведае адзінага прыжыццёвага зборніку паэта «Вянок», твору «Пагоня» ці «Слуцкія Ткачыхі».
«Багдановіч гэта зніч, які вядзе за сабой. Ён прымушае тых, хто хоча зразумець сябе, краіну, дзяржаву – зразумець, што трэба зрабіць дзеля гэтага. Ён нам паказаў як трэба ведаць гісторыю і ўвасабляць яе ў рэальныя справы», – мяркуе пісьменнік Анатоль Бутэвіч.
«Калі мы хочам ушаноўваць такіх людзей, то мы мусім размаўляць на мове, працягваць справу, чытаць добрыя кнігі», – упэўнены паэт Усевалад Сцебурака.
На жаль, цягам ста гадоў пасля ягонай смерці такое застаецца пакуль мараю мільёнаў беларусаў. Сёння нават ушанаванне памяці вялікіх творцаў у Беларусі можа ў кожную хвіліну адгукнуцца праблемамі. Звычайнае ўскладанне кветак да помнікаў народных геніяў нярэдка лічаць палітычнымі акцыямі, а патрыётаў кідаюць за краты або забіраюць у іх у выглядзе штрафаў апошнія грошы.
«Ці захацеў бы Багдановіч вярнуцца ў такую краіну? Не першы год вядзецца дыскусія над мэтазгоднасцю вяртання з Крыму ў Беларусь ягонага праху. Цяпер рэалізацыя гэтай ідэі можа ўскладніцца з прычыны расейскай анексіі Крыму, якую шмат хто назваў акупацыяй. Маўляў, жывыя і памерлыя на паўвостраве ізноў аказаліся ў Расейскай імперыі», – падсумаваў паэт і палітык Уладзімір Някляеў.
Ян Бабіцкі, «Белсат»